[I18NGR] δισκέτα ή δισκέττα;

[Simos Xenitellis]

Νομίζω ότι το "thread" αυτό σταμάτησε σε αυτό το γράμμα. Θα μπορούσε
κάποιος να στείλει μια τελευταία απάντηση στο thread με την απάντηση στο
αρχικό ερώτημα;
Το θέμα (subject:) να το αλλάξει σε κάτι σαν:

ΠΕΡΊΛΗΨΗ/SUMMARY: (Ήταν: Re: [I18NGR] δισκέτα ή δισκέττα;)

Αν δεν υπάρξει εθελοντής, να το κάνει αυτός που ξεκίνησε το thread
(Κώστας:)).

Σίμος

Στις 26/Μάι/2005, ημέρα Πέμπτη και ώρα 17:22, ο/η Λουκάς Σταμέλλος
έγραψε:
> Στις Πεμ 26 Μαι 2005 18:32, ο/η Spiros Georgaras έγραψε:
> > Ακόμα και αν η απόδοση μιας
> > συγκεκριμένης φράσης - έννοιας να μην είναι απολύτως σωστή, θα πρέπει εάν
> > γίνει αποδεκτή, να ακολουθείται αυστηρά. Αν πάλι κριθεί ότι η απόδοση της
> > θα πρέπει να αλλάξει, η αλλαγή θα πρέπει να γίνει 'σε μία νύχτα' και σε όλα
> > τα σχετικά κείμενα-μηνύματα ώστε, τελικά η φράση - έννοια να παρουσιάζεται
> > στον χρήστη παντού ίδια.
> 
> Εδώ όμως παρουσιάζεται το εξής πρόβλημα: Μία λέξη ή φράση, αποφασίζεται ν' 
> αποδίδεται «έτσι». Και αποφασίζεται να αντικατασταθεί παντού. Έλα όμως που 
> δεν σημαίνει «έτσι» σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά στις μισές μόνο. Στο άλλο 
> ένα τέταρτο των περιπτώσεων σημαίνει «γιουβέτσι» και στ' άλλο τέταρτο, 
> «κοκορέτσι». Το αποτέλεσμα; ένα μάτσο ακαταλαβίστικα ή κακομεταγλωττισμένα 
> μηνύματα που δίδουν στον τελικό χρήστη την εικόνα μιας γυφτοδουλειάς κι ενός 
> αντιεπαγγελματισμού στην μεταγλώττιση.
> 
> Πιστεύω ότι το κάθε μήνυμα, πρέπει να αντιμετωπίζεται αυτόνομα. Όχι 
> ανεξάρτητα, αλλ' αυτόνομα. Το ότι σε πέντε π.χ. μηνύματα χρησιμοποιείται η 
> ίδια αγγλική λέξη, δεν σημαίνει ότι και στα πέντε πρέπει να μεταγλωττισθεί με 
> τον ίδιο όρο. Πρέπει να αποδοθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να δίνει την αίσθηση 
> μιας σοβαρής, λιτής, στιβαρής δουλειάς. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται 
> απόδοση στην ελληνική γλώσσα. Όχι μεταγραφή της αγγλικής σκέψεως με ελληνικές 
> λέξεις.
> 
> > Κατ' εμέ ο εξελληνισμός μιας εφαρμογής δεν είναι λογοτεχνικό έργο.
> 
> Μα και βέβαια είναι! Ό,τι γράφουμε, λέμε, ακούμε και διαβάζουμε, λογοτεχνία 
> είναι. Και όλοι μας, υποχρεωτικά και από γεννησιμιού μας, λογοτέχνες είμαστε.
> 
> > Είναι 
> > ένας κώδικας επικοινωνίας μεταξύ του προγράμματος και του χρήστη. Και κάθε
> > καλός κώδικας θα πρέπει να έχει στοιχεία διακριτά (εδώ πάει η ομοιομορφία)
> > και κατανοητά (και εδώ η σωστή ή αποδεκτή ή επικρατούσα απόδοση).
> 
> Το πρόγραμμα δεν «επικοινωνεί» με τον χρήστη. Άπαγε της βλασφημίας! :) Γι' 
> αυτό και δεν αποδίδουμε π.χ. το "print" ως «εκτύπωσε». Δεν μπορεί να μιλάμε 
> μ' ένα μηχάνημα ή ένα πρόγραμμα. Στην ελληνική που δεν είναι γλώσσα του 
> ποδαριού (όπως η *σύγχρονη - διεθνής* αγγλική) χτυπά πολύ άσχημα.
> 
> Εξυπακούεται, λοιπόν, πως τα μηνύματα είναι επικοινωνία μεταξύ αυτού που 
> έγραψε το πρόγραμμα, κι αυτού που το χρησιμοποιεί. Άρα, κι αυτή η γλωσσική 
> επικοινωνία, (ειδικά αυτή, επειδή είναι γραπτή και χρησιμοποιείται για μακρό 
> χρονικό διάστημα), πρέπει νά 'χει μια κάποια ποιότητα. Έτσι πιστεύω.
> 
> 
> Αυτά τα πολλά (αν είχα χρόνο θα έγραφα λιγώτερα) :)
> 
> Φιλικά, 
> Λουκάς Σταμέλλος