list reply

[Kostantinos Koukopoulos]

2012/9/18 George Notaras <gnot at g-loaded.eu>:
> Επίσης, ρόλο έχουν και τα πνευματικά δικαιώματα μιας αναρτημένης άποψης
> στο διαδίκτυο. Για παράδειγμα, την προστατεύουν από τροποποιήσεις, αν ο
> εκφραστής της άποψης το επιθυμεί.

δεν αποτελεί επαρκής δικαιολογία το ότι «ο εκφραστής το επιθυμεί» για
την απαγόρευση της   χρήσης της πληροφορίας που παρήγαγε αυτός αλλά
τώρα κατέχουν και άλλοι. Επίσης η άποψη δεν "προστατεύεται" ίσα-ίσα, η
άποψη μπορεί να επωφεληθεί των τροποποιήσεων. Ο εκφραστής της όμως
αποκτά ένα αδικαιολόγητο προνόμιο (γιατί δικαίωμα δεν είναι).

> Γιατί θα πρέπει η άποψή μου να είναι τροποποιήσιμη; Συνεχίζει να είναι η
> άποψή μου εφόσον επιδέχεται τροποποιήσεις; Και ποιος μπορεί να αποφανθεί
> για το αν τροποποιήθηκε ή όχι, εφόσον κανείς δεν μπορεί να αποδείξει τίποτα;

η τροποποίηση ενός κειμένου και η δημοσίευση της τροποποίησης είναι το
ίδιο επιδεκτική σε ανάλυση και αναγνώριση της προέλευσης της είτε ο
νόμος το επιτρέπει είτε όχι. Η απαγόρευση της δημοσίευσης
τροποποιήσεων δεν προσφέρει τίποτα στην διαφάνεια.

>> Την κατοχύρωση αυτή την απολαμβάνουν όλοι (και οι σχεδιαστές κλπ,
>> για παράδειγμα δεν θα μπορούσε κάποιος να σχεδιάσει το Μωάμεθ σε
>> άσεμνες πόζες να βάλει τη δική σου υπογραφή και να το μοιράσει
>> σε όλη τη Μέση Ανατολή αν το όνομά σου θεωρούνταν trademark
>> αυτοδίκαια και ισόβια).
>
> Όλα αυτά τα προβλήματα όμως μπορούν να λυθούν σε ένα δικαστήριο, μόνο
> επειδή υπάρχουν τα πνευματικά δικαιώματα, ώστε ένα φυσικό ή νομικό
> πρόσωπο να μπορεί να συνδεθεί με κάποιο άυλο αγαθό. Αλλιώς θα έπρεπε να
> μονομαχούμε ή να κάνουμε νταηλίκια ο ένας στον άλλον προκειμένου να
> λύσουμε τις διαφορές μας.

ξαναλέω, αυτό που περιγράφετε δεν χρειάζεται ούτε καν το trademark,
πόσο μάλλον τα υπόλοιπα πνευματικά «δικαιώματα», για να αντιμετωπιστεί
από τον νόμο. Πρόκειται περί απλών περιπτώσεων εξαπάτησης.


-- 
http://kouk.surukle.me