I love the command line

[Giorgos Keramidas]

On 2005-11-02 16:51, Γιάννης Δημάκος <idimakos at upatras.gr> wrote:
> Επειδή ακούστηκε πως η λίστα πνέει τα λοίσθια, με αφορμή το παρακάτω
> ξεκινάω flamewar: command line v. gui.
>
> Προσπαθώ εδώ και κάποιες ημέρες να χρησιμοποιήσω το audacity, αυτό το πολύ
> καλό πρόγραμμα επεξεργασίας ήχου.  Το εγκατέστησα σε ένα amd64 με ubuntu
> 5.10, αλλά όταν πήγα να το τρέξω δεν έτρεχε και μου έδινε ένα μήνυμα πως
> δεν μπορεί να βρει το input device.  Το πρόβλημα συνηθισμένο σύμφωνα με το
> website του audacity.  Μεταξύ πολλών προσπαθειών για να βρω τι φταίει
> δοκιμάζοντας διάφορα settings, κάποια στιγμή ξεκίνησα το πρόγραμμα όχι από
> το μενού "applications"  αλλά από το τερματικό.  Το πρόγραμμα δούλευε μια
> χαρά, είχαν αναγνωριστεί τα πάντα, όλα μέλι γάλα.
>
> Τώρα, επαγγελματίας τεχνικός του ήχου δεν είμαι, ούτε και γκουρού του
> Λίνουξ. Απλός χρήστης και μόνο.  Αλλά το τερματικό δεν το αφήνω (και ούτε
> σκοπεύω να το αφήσω) με τίποτα.

Συνήθως όταν κάποιος GUI fan με ζορίσει, πετάγομαι με κάτι σαν:

	OK, έξυπνε... αν έχεις ένα κατάλογο με αρχεία ``dot.*'', που θες
	να μετονομάσεις σε ``.*'' και να τα αντιγράψεις στο HOME σου, τι
	κάνεις; Γιατί εγώ στο bash prompt μου γράφω περίπου 1.5 γραμμή:

	$ cd dotfiles; for fname in dot.*; do \
	      dotname="${fname#dot}"; cp "$fname" "${HOME}/${dotname}"; done

Συνήθως, όλες οι αντιρρήσεις περί command-line διαλύονται σαν φούσκες
Ελληνικού χρηματιστηρίου λίγο μετά.

Δεν αντιλέγω πως τα GUI είναι όμορφα, χρήσιμα, και μια χαρά για να
αλλάζεις π.χ. μεταξύ 2 xterm windows.  Αλλά σε κάποια πράγματα είναι
ΑΙΩΝΕΣ μπροστά το bash prompt μου :)