list reply

[Kostantinos Koukopoulos]

2012/9/18 George Notaras <gnot at g-loaded.eu>:
> On 18/9/2012 9:41 πμ, Pantelis Koukousoulas wrote:
>
>> Μπορείς να το αντιμετωπίσεις μέσω του trademark.
>
> Δηλαδή είναι αποδεκτή η ύπαρξη δικαιωμάτων για ένα άυλο πράγμα, όπως πχ
> ένα όνομα ή ένα σύμβολο ψηφιακού προϊόντος που περιλαμβάνει μια γραμμή
> και 5 γράμματα ή έναν κύκλο με μια αλεπού που στριφογυρνάει;

Αγνοείς δύο «λεπτομέρειες»: 1) η πλαστοπροσωπία και η εξαπάτηση είναι
ένα έγκλημα άσχετο με τα πνευματικά δικαιώματα. Εάν σου πουλήσω ένα
πλυντήριο Miele που είναι όμως στην πραγματικότητα προϊόν της Κίτσος
Α.Ε. τότε σε έχω εξαπατήσει. Άρα δεν χρειάζεται ούτε το trademark, που
είναι απλώς μια επέκταση της ιδιότητας του θύματος και προς το
υποκείμενο
 το οποίο ο απατεώνας υποδύεται. Αλλά εξάλλου
2) αν και η αναγνώριση δικαιωμάτων επί της προσωπικής φήμης, εμπορικής
ή μη, έχει κάποια κοινά με το copyright έχει και πάρα πολλές διαφορές.
Ίσως η πιο σημαντική διαφορά, από πρακτικής άποψης, είναι ότι το
trademark έρχεται να λύσει ένα πρόβλημα ασυμμετρίας της πληροφορίας
ενώ το copyright όχι.

> Οι γραφίστες, σχεδιαστές κτλ δε νομίζεις ότι θα ήθελαν κι αυτοί να
> απολαμβάνουν παρόμοια ελευθερία με τον coder και να γλιτώσουν από
> τέτοιου είδους περιορισμούς και κολλήματα;

Άλλη μια λεπτομέρεια: οι coders είναι σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από
τους γραφίστες καταναλωτές των ίδιων των προϊόντων τους. Έτσι
αντιλαμβανόμαστε πολύ ευκολότερα τις «παράπλευρες απώλειες» των
προνομίων, ακόμα και όταν αυτά αποδίδονται βάση αγαθών προθέσεων.