Linux (ex Windows) User (was RE: Back Orifice in Linux)

[Giorgos Keramidas]

On 2004-06-28 03:43, Costas Barakitis <barak at artaxia.gr> wrote:
> >Ayto akribws lew. Eite mas aresei eite oxi, eite to paradexomaste,
> >eite oxi, to linux einai apsogh workstation platforma gia polla
> >pragmata alla desktop (akoma) den einai. Den mporei o windows xrhsths
> >na shkwthei apo to wintendo tou, katsei sto linux kai na pei "einai
> >eksisou eyxrhsta".
>
> Opote otan o en logw xrhsths mas leei ayto akrivws to pragma as mhn
> trelainomaste kai ton kathgoroume gia grafiko 'h asxeto.

Το να είναι κανείς άσχετος δεν είναι κακό.  Το να μη θέλει να μάθει
τίποτα αλλά να απαιτεί να του φερθούμε ισότιμα είναι ορισμένες φορές
επικίνδυνο.  Για να εξηγούμαι:

    Έστω παππούς ο οποίος θέλει σώνει και καλά να τον αφήσουμε να οδηγεί
    στο δρόμο, παρόλο που δεν ξέρει τα σήματα κι έχει δηλώσει πως δε
    θέλει ούτε να τα μάθει.  Πώς θα τον χαρακτήριζες: άσχετο, γραφικό ή
    επικίνδυνο για την δημόσια υγεία; :-P

Εγώ πιστεύω, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο να το αποδεχτείτε έτσι απλά,
πως αντίστοιχα, καθώς οι υπολογιστές και το Internet αρχίζουν να
χρησιμοποιούνται σε νευραλγικά σημεία της δημόσιας ζωής (υπηρεσίες,
νοσοκομεία, μέσα ενημέρωσης) δεν είναι απλώς φασιστική απαίτηση μιας
ελιτιστικής ομάδας αλλά επιβάλλεται να μην είναι οι χρήστες αυτών των
υπολογιστικών συστημάτων "άσχετοι".

Αλλιώς, αν είναι άσχετοι, ίσως να αποδειχθούν και λίγο επικίνδυνοι μαζί.

Γραφικός είναι κάποιος που υποστηρίζει ότι τα Windows είναι πιο εύχρηστα
από το Linux γιατί αν του φέρεις αντιπαραδείγματα μάλλον θα προσπαθήσει
να "δικιολογήσει" την Microsoft (π.χ. ε ναι, ok, ένα τόσο μεγάλο
πρόγραμμα έχει και bugs που και που).  Για παράδειγμα, είναι γραφικό να
λες ότι τα Windows είναι εύχρηστα όταν:

    ... για να βάλεις οδηγούς για την κάρτα οθόνης πρέπει να ψάξεις με
    το χέρι σε ένα CDROM με 10.000 φακέλους, να βρεις τον κατάλληλο
    φάκελο (ο οποίος έχει το προφανέστατο όνομα VA3G274+), να τρέξεις το
    πρόγραμμα WIN\98SE\EN\DRIVERS\SETUP.EXE κάτω από αυτόν τον κατάλογο,
    κι ύστερα να πας στο γνωστό (πόσο γνωστό είναι αλήθεια;) dialog με
    τον οδηγό της κάρτας οθόνης και να κάνεις τη γνωστή διαδικασία.

    ... για να βάλεις οδηγούς για την κάρτα ήχου σου πρέπει να κάνεις
    την ίδια περίπου διαδικασία με παραπάνω, με λίγο διαφορετικά
    filenames στο CD-ROM, με ένα άλλο CD-ROM, αλλά πριν ξεκινήσεις
    πρέπει να πας και στο device manager για να σβήσεις τις υπάρχουσες
    κάρτες ήχου.

    ... για να βγάλεις οδηγούς για ένα μέρος του υπολογιστή σου πρέπει
    να έχεις αυτό το κομμάτι συνδεδεμένο και να δουλεύει σωστά
    (βλ. Windows XP).  Αν σου καεί δηλαδή μια κάρτα ήχου μπορείς να
    εγκαταστήσεις κάπως τους οδηγούς της νέας κάρτας (βλ. παραπάνω κάρτα
    οθόνης) αλλά φυσικά μη διανοηθείς ούτε καν να δοκιμάσεις να βγάλεις
    τους οδηγούς της παλιάς.  Τότε θα σε αντιμετωπίσει ο υπολογιστής ως
    ηλίθιο, στην καλύτερη περίπτωση.  Στη χειρότερη δε θα σου δείξει καν
    ότι υπάρχει μέρος του το οποίο υπολειτουργεί ή λειτουργεί λάθος.

    Κι εσύ θα ψάχνεις να δεις γιατί δε μπορείς να χρησιμοποιήσεις το
    σωστό IP address, αν φυσικά καταφέρεις (επειδή είσαι κι αρχάριος
    χρήστης, πάντα), να βρεις τι είναι πάλι αυτό.

Αυτά είναι δύο πολύ τυχαία παραδείγματα της "ευχρηστίας" των Windows.
Ξέρω πως θα καταντήσω κι εγώ γραφικός (sic) τώρα, αλλά η πρώτη
διαδικασία για παράδειγμα είναι πιο εύχρηστη από το να πειράξεις μια
γραμμή σε ένα συγκεκριμένο αρχείο στο δίσκο (όπως π.χ. το XF86Config);
Γιατί; Επειδή πατάς πολλά τυχαία folder names στον Explorer με click του
mouse μέχρι να σου κάτσει κατά λάθος ο σωστός κατάλογος με οδηγούς;

Μετά από χρόνια που χρησιμοποίησα κατά καιρούς διάφορα Windows
περιβάλλοντα δε νομίζω πως η περίφημη "ευχρηστία" και "ευκολία χρήσης"
τους είναι τόσο μεγάλη όσο θα ήθελαν οι διαφημιστές της MS να
πιστέψουμε.  Το κακό είναι ότι όταν βλέπω να βασανίζονται τα άτομα που
χρησιμοποιούν ακόμη τα Windows με ανάλογες "περιπέτειες" (πάντα διαβάζω
τον Ν. Δήμου για να βλέπω με τι παλεύει πάλι), μπορώ να σου πω ότι
μερικές φορές λυπάμαι που ασχολούνται με ένα σύστημα επειδή θεωρείται
εύχρηστο, εύκολο, βολικό για νέους χρήστες, ένα σύστημα που μπορεί κι η
γιαγιά μου να στήσει (άσχετο που η γιαγιά μου, αν ήξερε υπολογιστές σιγά
μην έστηνε τα Windows μόνη της), ένα σύστημα που στο όνομα είναι η
απόλυτη υλοποίηση της ευκολίας, αλλά στην πράξη είναι αρκετά πιο δύσκολο
από ότι ακούγεται.

Αυτά περί ασχετοσύνης & ευχρηστίας.

Γιώργος