[I18NGR] δισκέτα ή δισκέττα;

[Λουκάς Σταμέλλος]

Στις Πεμ 26 Μαι 2005 18:32, ο/η Spiros Georgaras έγραψε:
> Ακόμα και αν η απόδοση μιας
> συγκεκριμένης φράσης - έννοιας να μην είναι απολύτως σωστή, θα πρέπει εάν
> γίνει αποδεκτή, να ακολουθείται αυστηρά. Αν πάλι κριθεί ότι η απόδοση της
> θα πρέπει να αλλάξει, η αλλαγή θα πρέπει να γίνει 'σε μία νύχτα' και σε όλα
> τα σχετικά κείμενα-μηνύματα ώστε, τελικά η φράση - έννοια να παρουσιάζεται
> στον χρήστη παντού ίδια.

Εδώ όμως παρουσιάζεται το εξής πρόβλημα: Μία λέξη ή φράση, αποφασίζεται ν' 
αποδίδεται «έτσι». Και αποφασίζεται να αντικατασταθεί παντού. Έλα όμως που 
δεν σημαίνει «έτσι» σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά στις μισές μόνο. Στο άλλο 
ένα τέταρτο των περιπτώσεων σημαίνει «γιουβέτσι» και στ' άλλο τέταρτο, 
«κοκορέτσι». Το αποτέλεσμα; ένα μάτσο ακαταλαβίστικα ή κακομεταγλωττισμένα 
μηνύματα που δίδουν στον τελικό χρήστη την εικόνα μιας γυφτοδουλειάς κι ενός 
αντιεπαγγελματισμού στην μεταγλώττιση.

Πιστεύω ότι το κάθε μήνυμα, πρέπει να αντιμετωπίζεται αυτόνομα. Όχι 
ανεξάρτητα, αλλ' αυτόνομα. Το ότι σε πέντε π.χ. μηνύματα χρησιμοποιείται η 
ίδια αγγλική λέξη, δεν σημαίνει ότι και στα πέντε πρέπει να μεταγλωττισθεί με 
τον ίδιο όρο. Πρέπει να αποδοθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να δίνει την αίσθηση 
μιας σοβαρής, λιτής, στιβαρής δουλειάς. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται 
απόδοση στην ελληνική γλώσσα. Όχι μεταγραφή της αγγλικής σκέψεως με ελληνικές 
λέξεις.

> Κατ' εμέ ο εξελληνισμός μιας εφαρμογής δεν είναι λογοτεχνικό έργο.

Μα και βέβαια είναι! Ό,τι γράφουμε, λέμε, ακούμε και διαβάζουμε, λογοτεχνία 
είναι. Και όλοι μας, υποχρεωτικά και από γεννησιμιού μας, λογοτέχνες είμαστε.

> Είναι 
> ένας κώδικας επικοινωνίας μεταξύ του προγράμματος και του χρήστη. Και κάθε
> καλός κώδικας θα πρέπει να έχει στοιχεία διακριτά (εδώ πάει η ομοιομορφία)
> και κατανοητά (και εδώ η σωστή ή αποδεκτή ή επικρατούσα απόδοση).

Το πρόγραμμα δεν «επικοινωνεί» με τον χρήστη. Άπαγε της βλασφημίας! :) Γι' 
αυτό και δεν αποδίδουμε π.χ. το "print" ως «εκτύπωσε». Δεν μπορεί να μιλάμε 
μ' ένα μηχάνημα ή ένα πρόγραμμα. Στην ελληνική που δεν είναι γλώσσα του 
ποδαριού (όπως η *σύγχρονη - διεθνής* αγγλική) χτυπά πολύ άσχημα.

Εξυπακούεται, λοιπόν, πως τα μηνύματα είναι επικοινωνία μεταξύ αυτού που 
έγραψε το πρόγραμμα, κι αυτού που το χρησιμοποιεί. Άρα, κι αυτή η γλωσσική 
επικοινωνία, (ειδικά αυτή, επειδή είναι γραπτή και χρησιμοποιείται για μακρό 
χρονικό διάστημα), πρέπει νά 'χει μια κάποια ποιότητα. Έτσι πιστεύω.


Αυτά τα πολλά (αν είχα χρόνο θα έγραφα λιγώτερα) :)

Φιλικά, 
Λουκάς Σταμέλλος