Ο Τρυποφράχτης

[Simon]

Καλημέρα,
Θα μπορούσατε να μου στείλετε σχόλια για τη μετάφραση αυτή;
Το αρχικό κείμενο είναι στο 
http://www.sassisch.net/rhahn/low-saxon/english.html
Το όλο έργο είναι για τη προώθηση της γλώσσας "low saxon".

Ο Τρυποφράχτης

Ο τρυποφράχτης είχε τη φωλιά του στο υπόστεγο του αυτοκινήτου.
Μια φορά οι γονείς πέταξαν — ήθελαν να βρουν κάτι να ταΐσουν τα
παιδιά τους — και άφησαν τα μικρά ολομόναχα.

Μετά από λίγο, ο Πατέρας Τρυποφράχτης επιστρέφει στο σπίτι.

“Τι συνέβη εδώ;” τους ρωτάει. “Ποιός σας πείραξε, παιδιά μου;
Είστε όλα τρομαγμένα!”

“Ω, Μπαμπά,” είπαν, “κάποιο μεγάλο τέρας πέρασε από εδώ
μόλις τώρα. Φάνηκε τόσο αγριεμένο και φρικτό!
Κοίταξε καταπρόσωπα μέσα στη φωλιά μας με τα μεγάλα του
μάτια. Αυτό μας τρόμαξε πάρα πολύ!”

“Κατάλαβα”, είπε ο Πατέρας Τρυποφράχτης, “πού πήγε;”

“Να, “ απάντησαν, “έφυγε προς τα εκεί.”

“Περιμένετε!”, είπε ο Πατέρας Τρυποφράχτης, “Θα τον
κυνηγήσω. Μην ανησυχείτε τώρα, παιδιά. Θα τον βρω.”
Και αμέσως πετάει προς την κατεύθυνση αυτή.

Όταν φτάνει στη στροφή, είναι το λιοντάρι που περπατάει
εκεί πέρα.

Αλλά ο τρυποφράχτης δεν φοβάται. Προσγειώνεται στη ράχη του
λιονταριού και αρχίζει να το μαλώνει. “Ποιά είναι η δουλειά σου να
έρχεσαι στο σπίτι μου,” του λέει, “και να τρομάζεις τα παιδιά μου;!”

Το λιοντάρι δε δίνει σημασία και συνεχίζει να περπατάει.

Αυτό κάνει το μικρό τρυποφράχτη να τον κατσαδιάζει πιο άγρια. “Δεν
έχεις καμιά δουλειά να είσαι εκεί, σου λέω! Και αν ξανα έρθεις,”
του λέει, “ε, τότε θα δούμε! Δε θέλω να το κάνω,“ λέει και αμέσως
σηκώνει ένα από τα πόδια του, “αλλά θα σου σπάσω τη πλάτη με το
πόδι μου σε μια στιγμή!”

Μονο μιάς πετάει πίσω στη φωλιά.

“Αυτό ήταν, παιδιά, “ του λέει, “του έμαθα το μάθημά του.
Δεν θα ξαναέρθει.”



Transliteration (Modern Greek pronunciation):

O Tripοfráchtis

O tripοfráchtis íche ti foliá tu stο ipóstegο tu
avtοkinítu. Mia fοrá i gοnís pétaxan — íþelan na vrun káti
na taísun ta peðiá tus — ke áfisan ta mikrá οlο mónacha.

Metá apó lígο, ο Patéras Tripοfráchtis epistréfi stο
spíti.

“Ti sinévi eðó?” tus rotái. “Piós sas píraxe, peðiá mu? Íste óla
trοmagména!”

“O, Babá,” ípan, “kápiο megálο téras pérase apó eðó mólis tóra.
Fánike tósο agrieménο ke friktó! Kítaxe kataprósopa mésa
stifoliá mas me ta megála tu mátia. Avtó mas trómaxe pára pοlí!”

“Katálava”, ípe ο Patéras Tripοfráchtis, “pú píge?”
“Na,” apándisan, “éfige prοs ta ekí.”

“Periménete!”, ípe ο Patéras Tripοfráchtis, “Þa tοn
kinigíso. Min anisichíte tóra, peðiá. Þa tοn vro.” Ke amésos petái
prοs tin kateíþinsi avtí.
Ótan ftáni sti strοfí, íne tο liοntári pu perpatái ekí
péra.

Allá ο tripοfráchtis ðen fοváte. Prοsgiónete sti ráchi
tu liοntariύ ke archízi na tο malóni. “Piá íne i ðuliá su
na érchese stο spíti mu,” tu léi, “ke na trοmázis ta peðiá mu?!”

Tο liοntári ðe ðíni simasía ke sinechízi na perpatái.

Avtó káni tο mikró tripοfráchti na tοn katsaðiázi piο
ágria. “Ðen échis kamiá ðuliá na íse ekí, su léo! Ke an xana érþis,” tu
léi, “e, tóte þa ðúme! Ðe þélo na tο káno,” léi ke amésos sikóni éna
apó ta póðia tu, “allá þa su spáso ti pláti me tο póði mu se mia
stigmí!”

Mοnο miás petái píso sti foliá.

“Avtó ítan, peðiá,” tu léi, “tu émaþa tο máþimá tu. Ðen þa xana
érþi.”