Compose map

[Katsaloulis Panagiotis]

Κατ'αρχήν, αν κατάλαβα καλά, δεν είναι τελικά ανάγκη για «ειδική»
μεταχείρηση για την περίπτωση του Α, κλπ. διότι «οπτικά» φαίνονται σαν δύο
γράμματα, σωστά;

Κατά δεύτερον χρειάζεται κάποιος ενδιαφερόμενος να κάνει τη λίστα με τα
unicode γράμματα (όχι προφανώς όλα όσα υπάρχουν στα αρχαία αλλά αυτά που
υπάρχουν στο πρότυπο - αν υπάρχουν βέβαια διαφορές)

Επίσης υπενθυμίζω πως οι χαρακτήρες που εμφανίζονται σε ένα απλό xterm
πάλι δεν ξεπερνούν τους 8-bit.
Οπότε αν θέλουμε να κρατήσουμε την ASCII συμβατότητα (κάτι που το
υποστηρίζω μετά μανίας, αλλιώς ΔΕΝ θα μπορεί κάτω από οποιαδήποτε
προυπόθεση να δουλέψει κανείς σε κονσόλα) να υπολογίζετε το πολύ 128
πολυτονικούς χαρακτήρες (αλλιώς μετά αρχίζουν οι θυσίες και η
ασυμβατότητα).

Κάτι άλλο για τα νεκρά πλήκτρα - γνώμη μου είναι να είναι όλα μαζεμένα και
πως είναι προτιμότερο να καταστραφούν γνωστά σύμβολα (που στην τελική θα
υπάρχουν στο low-128 τμήμα και θα εμφανίζονται από την αγγλική διάταξη)
παρά να εμφανίζονται με ιδιόμορφους συνδιασμούς του στυλ
τόνος+κάθετος+δεν-θυμάμαι-τι-άλλο.

Η θέση της οξείας κλπ δεν θα είναι σωστό να αλλάξει διότι τότε θα γίνει το
μέγα μπάχαλο!

Α - και το σημαντικότερο: να σχεδιαστεί τουλάχιστον ένα BDF/PCF font με
αυτά τα πολυτονικά, αλλιώς μη περιμένετε να φαίνεται τίποτε (πέρα από
unicode τερματικά, και αν...)



--
$_='while(read+STDIN,$_,2048){$a=29;$b=73;$c=142;$t=255;@t=map{$_%16or$t^=$c^=(
$m=(11,10,116,100,11,122,20,100)[$_/16%8])&110;$t^=(72, at z=(64,72,$a^=12*($_%16
-2?0:$m&17)),$b^=$_%64?12:0, at z)[$_%8]}(16..271);if((@a=unx"C*",$_)[20]&48){$h
=5;$_=unxb24,join"", at b=map{xB8,unxb8,chr($_^$a[--$h+84])}@ARGV;s/...$/1$&/;$
d=unxV,xb25,$_;$e=256|(ord$b[4])<<9|ord$b[3];$d=$d>>8^($f=$t&($d>>12^$d>>4^
$d^$d/8))<<17,$e=$e>>8^($t&($g=($q=$e>>14&7^$e)^$q*8^$q<<6))<<9,$_=$t[$_]^
(($h>>=8)+=$f+(~$g&$t))for at a[128..$#a]}print+x"C*", at a}';s/x/pack+/g;eval