Ένα άρθρo του CNN/Fortune για τις 235 πατέντες της MS που "παραβιάζει" το ΕΛΛΑΚ.

[George Notaras]

On Mon, 2007-05-14 at 20:03 +0300, Manolis Kiagias wrote:
> George Notaras wrote:
> > Δεν διαφωνώ με όσα γράφεις, αλλά υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που νομίζω
> > πως τα πράγματα δεν είναι καλά ξεκαθαρισμένα.
> >
> > Ένα θεωρητικό παράδειγμα για να δείξω μια κατάσταση χονδρικά:
> >
> > Η εταιρία Α επενδύει ένα κεφάλαιο για την έρευνα και υλοποίηση ενός
> > αλγόριθμου που λύνει κάποιο πρόβλημα και έχει ως σκοπό την μετέπειτα
> > εμπορική εκμετάλλευση του.
> >
> > Σενάριο Α:
> > Εκδίδει και πουλάει μια βιβλιοθήκη κλειστού κώδικα προσπαθώντας με τον
> > τρόπο αυτόν να προστατέψει τον αλγόριθμό της. Κάποιος προγραμματιστής Β
> > μετά από αρκετό καιρό reverse engineering καταφέρνει να ανακαλύψει τον
> > αλγόριθμο και γράφει μια άλλη βιβλιοθήκη που κάνει ακριβώς την ίδια
> > δουλειά με την εμπορική υλοποίηση και την εκδίδει ως free
> > software/open-source software.
> >
> >   
> Το θέμα όπως είπες είναι "γράφει μια άλλη βιβλιοθήκη". Το να βρω πως
> λειτουργεί κάτι μου επιτρέπει να το ξαναφτιάξω με τον τρόπο που θέλω εγώ
> ώστε το πρόγραμμα μου να μιμείται το άλλο ως προς το αποτέλεσμα και όχι
> ως προς την αρχική σχεδίαση. Στο παράδειγμα με την βιβλιοθήκη, δεν
> χρειάζεται να κάνω καν reverse engineering. Η βιβλιοθήκη αποτελείται από
> συναρτήσεις που για συγκεκριμένη είσοδο δίνουν μια συγκεκριμένη έξοδο.
> Εφόσον ξέρω να αναπαράγω αυτό δεν χρειάζεται καν να δω πως λειτουργεί η
> βιβλιοθήκη. Βέβαια το πράγμα είναι πολύ πιο δύσκολο σε κάποιες
> περιπτώσεις (π.χ. υποστήριξη proprietary formats, βλέπε NTFS).  Εκεί
> πράγματι χρειάζεται το reverse engineering. Από την άλλη βέβαια αυτό δεν
> εμπίπτει ακριβώς σε θέματα βιβλιοθήκης (οι βιβλιοθήκες είναι documented
> τουλάχιστον ως προς το interface που παρουσιάζουν για τους
> προγραμματιστές). Τέλος το reverse engineering μπορεί και να
> απαγορεύεται ρητά σε closed source προγράμματα.

Εντάξει ίσως να ήταν λίγο άστοχο το παράδειγμα με τη βιβλιοθήκη, αλλά
μάλλον κατάλαβα το σκεπτικό.

> > Σενάριο Β:
> > Η εταιρία εκδίδει την βιβλιοθήκη ως έργο ανοιχτού κώδικα, αλλά όχι free
> > software, και την πουλάει κανονικά. Ο προγραμματιστής Β παίρνει τον
> > κώδικα, τον αλλάζει (ονόματα μεταβλητών, σχόλια τρόπο γραφής ή οτιδήποτε
> > άλλο) και εκδίδει μια βιβλιοθήκη που κάνει την ίδια δουλειά ως free
> > software/open-source software.
> >
> >   
> Μα είναι open source τότε σύμφωνα με την GPL μπορώ να την πάρω και να
> την κάνω ότι θέλω. Αυτός έχει δικαίωμα να πουλάει και να εκμεταλεύεται
> το binary όπως θέλει, αλλά εγώ μπορώ να πάρω το source και να κάνω
> επίσης ότι θέλω. Βλέπε CentOS και RedHat Enterprise Linux. Τώρα βέβαια
> ίσως εσύ εννοείς κάποιος να δίνει μεν τον source κώδικα αλλά όχι με
> κάποια άδεια τύπου GPL. Όμως αυτό μετά μάλλον δεν μπορεί να ονομαστεί
> open source και δεν έχω καν ακούσει για κάποια τέτοια περίπτωση.

Ακριβώς. Εννοούσα ότι δεν εκδόθηκε υπό την GPL από την εταιρία, απλά
είναι ανοιχτού κώδικα. Τι γίνεται τότε?

Ένα παράδειγμα είναι το zfone το οποίο κρυπτογραφεί την επικοινωνία μέσω
voip. Τουλάχιστον για τις beta εκδόσεις (και προφανώς θα ισχύει και για
την τελική έκδοση) διατίθεται το source code, αλλά η άδεια χρήσης δεν
επιτρέπει την αντιγραφή, διανομή και τα σχετικά.