Backup Tapes

[Antonis Christofides]

"Yiannis Yiakoumis" <gyiakoumis at gmail.com> writes:
> Είναι ασφαλές να θεωρήσω ότι το μέγεθος block είναι 10KB? Και αν
> ναι, αυτό ισχύει σε όλα τα tapes, ανεξαρτήτως μεγέθους, εταιρίας
> κτλ?

Το block size το ορίζεις εσύ, π.χ. με την παράμετρο bs της dd, ή με
την b της dump.  man dump, man dd.

> Ο λόγος που θέλω το block είναι γιατί είναι ο μόνος τρόπος που έχω σκεφτεί
> για να καταλαβαίνω σε ποιο σημείο του tape βρίσκομαι, ώστε να προειδοποιώ
> για αλλαγή ( μέσω του mt -f /dev/nst0 tell ).

Δεν ήξερα ότι υπάρχει κάτι τέτοιο.  Εγώ όταν χρησιμοποιούσα ταινίες
πάντα έκανα το εξής:
  mt -t /dev/nst0 rewind
  mt -t /dev/nst0 fsf 5
κι έτσι ήξερα ότι είμαι στην υπ' αριθμόν (5 ή 6, δεν θυμάμαι τώρα)
εγγραφή.  Επίσης, ποτέ δεν ήμουν σίγουρος αν αφού διαβάσω μια εγγραφή,
π.χ.
  mt -t /dev/nst0 rewind
  mt -t /dev/nst0 fsf 5
  dd if=/dev/nst0 of=/dev/null
αν μετά βρίσκομαι στο τέλος της εγγραφής στην οποία με είχε αφήσει η
mt ή αν είμαι στην αρχή της επόμενης.

> Επίσης, μία άλλη απορία που έχω σχετίζεται με το compression rate ( στο tape
> μου γράφει assuming 2:1 ). Αυτό σημαίνει ότι τα 165ΜΒ που γράφω και κάνω
> retrieve αντιστοιχούν σε 82.5 από τα 72GB της κασσέττας??

Το drive έχει hardware compression.  Αυτό σημαίνει ότι συμπιέζει τα
δεδομένα, και το πόσο θα τα συμπιέσει εξαρτάται από το πόση συμπίεση
επιδέχονται.  Η κασέτα χωράει 36 GB.  Επειδή δεν επιδέχονται όλα τα
δεδομένα την ίδια συμπίεση (π.χ. ένα plain text file μπορεί να
επιδέχεται συμπίεση, ανάλογα με τα περιεχόμενα, από 2:1 ως 5:1 [δηλαδή
γίνεται το 50% ως το 10% του αρχικού του μεγέθους], αλλά ένα ήδη
συμπιεσμένο αρχείο, όπως ένα .tar.gz ή ένα .ogg, δεν συμπιέζεται
καθόλου), αυτό σημαίνει ότι τελικά αυτό που βλέπει το software είναι
μια κασέτα μεταβλητού μεγέθους.  Τα blocks που βλέπει το software
είναι 10 kb (ή όσο έχεις βάλει), αλλά στην πραγματικότητα τα blocks
που γράφει το μηχάνημα στην κασέτα έχουν μεταβλητό μέγεθος, που όμως
δεν νομίζω να σε απασχολήσει ποτέ.

Κάτι ακόμα, άσχετο αλλά σχετικό: Έχω χρησιμοποιήσει DAT και DLT από το
1992 μέχρι σήμερα, συνολικά 4 μηχανήματα (3 DAT και 1 DLT).  Για το
πρώτο δεν θυμάμαι, πάντως τα επόμενα τρία χάλασαν σε δύο χρόνια και
κάτι (εντός εγγύησης).  Η HP μας έβγαζε την πίστη για να επισκευάσει
τα DAT, με αποτέλεσμα να μένουμε χωρίς backup για 2 μήνες, ενώ μετά
ξαναχαλούσαν.  Τελικά όλα χαλούσαν ξανά σύντομα μετά την πάροδο της
τριετούς εγγύησης.  Το DLT επίσης χάλασε κανένα εξάμηνο πριν την
πάροδο της εγγύησης, αλλά η HP το έφτιαξε μέσα σε μία εβδομάδα.
Επειδή όμως ούτως ή άλλως εκτιμώ πως όταν χαλάσει εκτός εγγύησης δεν
θα έχουμε λεφτά για αντικατάσταση, χώρια ο άπειρος χρόνος που πρέπει
κάθε λίγο και λιγάκι να ξοδεύω για να διαγνώσω τα προβλήματα, πήρα ένα
παλιό PC, έβαλα μέσα 3 καινούργιους δίσκους σε software RAID, το έβαλα
να κάνει backup μέσα απ' το δίκτυο με το πιο θεϊκό πρόγραμμα backup
όλων των εποχών, το rsnapshot, και είδα την υγειά μου.

Η εμπειρία μου απ' όλα αυτά τα χρόνια λέει το εξής: Με DLT μπορείς να
νιώθεις ασφαλής. Με DAT παίζεις με τη φωτιά.  Όταν έρθει η ώρα να
κάνεις restore, είναι θέμα τύχης αν θα δουλέψει.