[OT] Re: On Liberty

[ndemou at gmail.com]

On 12/10/07, Giorgos Keramidas <keramida at ceid.upatras.gr> wrote:
> Γειά σου Απόλλωνα,
>
> Πολύ ωραίο το κείμενο του John Stuart Mill.  Δεν είχα διαβάσει κάτι από
> JSM τόσο καιρό, αλλά μου άρεσε τόσο που το έκανα texinfo και pdf, για να
> το τυπώσω και να το διαβάσω με την ησυχία μου, χωρίς να έχω ανάγκη από
> browsers.
>
> Μια draft texi και pdf έκδοση υπάρχει εδώ:
>
>     http://students.ceid.upatras.gr/~keramida/on-liberty.texi
>     http://students.ceid.upatras.gr/~keramida/on-liberty.pdf

μπράβο Γιώργο

> Αν κρίνω από τη χρονολογία του αρχικού κειμένου, είναι λογικά public
> domain πλέον [...]

ναι είναι σχεδόν γελοίο το πόσο δύσκολο είναι να είσαι σίγουρος αν
κάτι είναι στο public domain ή όχι [4]. Μια μικρή γεύση από το μπάχαλο
που επικρατεί στο θέμα παίρνει κανείς από αυτό [3] το διάγραμμα (το
οποίο μάλιστα είναι και απλοποιημένο). Ο καλύτερος κατανοητός και
ακριβής οδηγός που έχω βρει πάνω στο θέμα είναι αυτός [1] (και αφορά
βέβαια μόνο στη νομοθεσία των ΗΠΑ). Αλλά η καλύτερη σύνοψη για την
περίπτωση μας ("on liberty") δίδεται σε αυτή την παράγραφο[2]:

"Anything copyrighted prior to 1923 is in the public domain.
(Practically speaking, this includes anything published prior to 1923,
since publication without copyright put the work straight into the
public domain. But note this possible exception in some western states
for some 1909-1922 foreign works that were not published in the US
before 1923.) Due to a 20-year copyright extension enacted in the US
in 1998, copyrights from 1923 or later that are still in force will
stay in effect through 2018 or longer."

με το "on liberty" δημοσιευμένο το 1859 είμαστε πολύ μακριά από κάθε
"αγχωτική" ημερομηνία.
_________________
[1] http://www.copyright.cornell.edu/training/copyrightterm.pdf
[2] http://onlinebooks.library.upenn.edu/okbooks.html
[3] http://www.benedict.com/Info/Law/Duration.aspx
[4] και δείχνει ξεκάθαρα πως, όταν τα στενά συμφέροντα σμιλεύουν
λίγο-λίγο και επί πολλά χρόνια την νομοθεσία για να τη φέρουν στα
μέτρα τους, καταλήγουμε σε ένα χάος που δημιουργεί περισσότερα
προβλήματα από όσα λύνει.