Aminnnn kai egeneto Linux

[Giorgos Keramidas]

On 2004-09-04 17:56, Nikos <konpad at auth.gr> wrote:
> An kai itan omologoumenos plousio fantasias kai eutrapelo prepei na pw
> pos den kanei na peripezoume tin Agia Grafi me auton ton tropo dioti
> einai Theopneusto vivlio.

Φαντάζομαι δεν έχει νόημα να ρωτήσω τι αποδείξεις έχεις για την θεόπνευστη
προέλευση των κειμένων.  Για να μη λέει μόνο η θεϊστική πλευρά την άποψή
της όμως, ας δούμε μερικά πράγματα για την θεόπνευστη Βίβλο:

Η Βίβλος αποτελείται από 66 βιβλία, που συντάχθηκαν από διαφορετικούς
συγγραφείς, σε τρεις διαφορετικές γλώσσες, κάτω από διαφορετικές
περιστάσεις, και συγγραφείς σχεδόν κάθε κοινωνικής τάξης: πολιτικοί,
αγρότες, βασιλιάδες, ψαράδες, ιερείς, τελώνες, άλλοι με σπουδές και άλλοι
αγράμματοι. Οι περισσότεροι συγγραφείς ήταν άγνωστοι ο ένας στον άλλο,
έγραψαν σε διάφορες περιόδους, κατά τη διάρκεια περίπου 1600 ετών.

Όλες οι χριστιανικές εκκλησίες συμφωνούν ότι η Παλαιά Διαθήκη ανήκει στη
Χριστιανική Βίβλο. Διαφωνούν όμως με τον αριθμό των βιβλίων. Κανένας δεν
αμφιβάλει ότι τα 39 βιβλία της ιουδαϊκής Βίβλου αποτελούν τον πυρήνα της
Παλαιάς Διαθήκης. Εκτός όμως από αυτά υπάρχουν και άλλα βιβλία που για
άλλους θεωρούνται θεόπνευστα και για άλλους όχι.

Αυτά είναι τα "Δευτεροκανονικά".  Και μόνο ότι η ίδια η Εκκλησία δεν μπορεί
να αποφασίσει αν κάποια βιβλία είναι θεόπνευστα ή όχι, είναι τουλάχιστον
ύποπτο.

Να υπενθυμίσω επίσης ότι κανένα από τα βιβλία της αποκαλούμενης "Αγίας"
Γραφής δεν έχει γραφτεί από ανθρώπους που ήταν αυτόπτες μάρτυρες των
ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα τα οποία περιγράφονται ή είναι εκ των
υστέρων λογοτεχνικές συνθέσεις που γράφτηκαν μετά τα ίδια τα γεγονότα.
Π.χ. τα βιβλία τς Καινής Διαθήκης έχουν γραφτεί όλα μετά το 70 μ.Χ --
σχεδόν 50 χρόνια μετά τα γεγονότα της ζωής του Χριστού τα οποία υποτίθεται
περιγράφουν.  Ασε που δεν ξέρουμε καν από ποιον γράφτηκαν.  Η πρώτη αναφορά
στο όνομα των υποτιθέμενων Ευαγγελιστών εμφανίζεται:

	Μάρκος	  - το 130 μ.Χ. στα κείμενα του Παπία
	Ματθαίος  - το 130 μ.Χ. στα κείμενα του Παπία
	Λουκάς	  - το 180 μ.Χ. στα κείμενα του Ειρηναίου

Ο Παπίας μάλιστα γράφει πως ο Μάρκος δεν έγραψε ο ίδιος το Ευαγγέλιό του,
αλλά άκουγε τον Πέτρο να μιλάει κι έγραφε αυτός σημειώσεις.  Αρα το κείμενο
είναι πιθανόν να είναι μια σύνθεση του Μάρκου, που γράφτηκε αργότερα, με
βάση σημειώσεις από προφορικές αφηγήσεις ενός άλλου.  Πρώτο σοκ και
σημαντικό στοιχείο ότι δεν είναι θεόπνευστο ένα κείμενο που γράφτηκε από
σημειώσεις με βάση τις αναμνήσεις κάποιου.

Πριν από αυτό τον καιρό τα Ευαγγέλια διαδίδονταν στόμα με στόμα, ανώνυμα
και τα ονόματα των συγγραφέων τους αποδίδονται από τους Παπία και Ειρηναίο
επειδή "έτσι πίστευαν πως είναι το πιο σωστό".  Βασικά δεν ήξεραν σίγουρα
και μάντευαν ότι κάπως έτσι είναι.

Υπάρχουν στοιχεία για μια εσωτερική διαμάχη που τάραξε τα "ήρεμα νερά" της
πρωτοχριστιανικής κοινότητας[1].  Μια διαμάχη μεταξύ του Παύλου και όλων
των άλλων.  Οι Ιουδαιο-χριστιανοί, ή Ναζαρηνοί όπως ήθελαν να αποκαλούνται,
είχαν ως καθοδηγητές τον Πέτρο και το Συμβούλιο των Γερόντων.  Η διαφωνία
του Παύλου με τους Ναζαρηνούς ήταν σχετικά με τη διάδοση της θρησκείας
στους "Εθνικούς".  Τελικά μετά την κόντρα τους, ο Παύλος αγνόησε την
απαγόρευση του Πέτρου, τσακώθηκε ακόμα και με τον αγαπημένο του μαθητή ως
τότε -- το Βαρνάβα -- στην Αντιόχεια, και παίρνοντας τον Σύλα άρχισε τις
περιοδείες του στον κόσμο[2].  Με την υποστήριξη των "εθνικών" τελικά ο Παύλος
έγινε ο διαμορφωτής της νέας θρησκείας, ενώ οι Ναζαρηνοί πέφτοντας θύματα
της καταστροφής της Ιερουσαλήμ εξαφανίστηκαν ως σέκτα.  Η θρησκεία που
ίδρυσε ο Παύλος επικράτησε στον κόσμο των Εθνικών και μεταμορφώθηκε τελικά
στον Χριστιανισμό που υπάρχει σήμερα.

Τα βιβλία της νέας θρησκείας αυτής είναι πολύ πιθανόν να γράφτηκαν όλα σε
περιόδους αρκετά μετά την εποχή που έζησε ο Χριστός από άτομα που είχαν
ακούσει τον Παύλο.  Το πρόβλημα είναι ότι ο Παύλος δεν είχε καμία σχέση με
το Χριστό και τους αρχικούς 12 αποστόλους.  Δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας της
ζωής του Χριστού.  Ήταν ένας σκηνοποιός που αυτοπροσδιορίστηκε κάποια
στιγμή ως "ισαπόστολος".

Τα βιβλία που έγραψαν οι ακόλουθοι του Παύλου με ποιον ακριβώς τρόπο είναι
δυνατόν να αποδειχτεί ότι είναι "θεόπνευστα" λοιπόν;



----- Σημειώσεις -----
[1] Προς Γαλάτας επιστολή Παύλου, Β':11-14.
[2] Αι Πράξεις. ΙΑ': 36-41.