lxdvdrip: DVD9 se DVD5

[Vasilis Vasaitis]

On Tue, Nov 23, 2004 at 10:18:00AM +0200, Alexander Yohalas wrote:
> DJ Art wrote:
> >Μεγάλη σημασία σε όλα αυτά παίζει το αν το δισκάκι είναι επώνυμο ή
> >όχι. Π.χ. μακριά από Princo, CMC, και άλλες λοιπές αηδίες (από την
> >εποχή των CDR τα φωνάζαμε).
> 
> Ειδικά για τα Princo, πολύ κακώς κατά τη γνώμη μου- είναι από τα
> λίγα που δε μου παρουσίασαν ποτέ πρόβλημα σε αρκετούς διαφορετικούς
> recorders- μιλάω για CD. Αρκετές γνωστές μάρκες είναι Princo
> ξαναβαφτισμένα, π.χ. Ricoh.

  Το ποιοτικό CD δεν το κρίνεις από το αν θα σου το γράψει ή θα σου το
κάψει το γραφτήρι σου, ούτε αν θα διαβάζεται αμέσως μετά. Π.χ., με το
Plextor 12x γραφτήρι που έχω, σχεδόν ποτέ δεν έκαψα δισκάκι
οποιουδήποτε είδους· αυτό τι σημαίνει, ότι είναι όλα τους εξίσου καλά;
Στο χρόνο κρίνονται όλα.

  Ένα πρόσφατο γεγονός: Έχω μια σχετικά μεγάλη συλλογή από CD με mp3 /
ogg, τα οποία γενικά πρόσεχα με τι δισκάκια τα έφτιαχνα, για να μου
μείνουν. Δηλαδή με Verbatim / Sony / TDK / κτλ. (όπως ήταν τότε, γιατί
πολλά από τα παραπάνω είναι χάλια τη σήμερον ημέρα). Μέσα σε αυτά όμως
είχαν τρυπώσει και τρία Princo, από μια δεκάδα που έτυχε να αγοράσω
κάποτε. Πρόσφατα λοιπόν, καθότι επαναπατριζόμενος, αποφάσισα να τα
περάσω όλα στο δίσκο μου, για να μην κουβαλάω τα ίδια τα δισκάκια. Ε
λοιπόν, όλα διαβάστηκαν χωρίς το παραμικρό πρόβλημα, εκτός από τα
Princo που μου έβγαλαν την πίστη, και τελικά έχασα και μερικά
τραγούδια εξολοκλήρου (και ναι, χρησιμοποιούσα το Plextor για να τα
διαβάσω).

> >Ποιοτικά θεωρούνται τα TDK, Verbatim και Tayo Yuden.
> 
> Ta Verbatim για μένα είναι κατάλληλα για διακοσμητικά: σουβέρ κλπ.,
> είναι τα πιο προβληματικά που έχω χρησιμοποιήσει σε 3- 4

  Δύο τινά:

  - Στα CD-R, δεν έχει σημασία ποια εταιρεία τα πουλάει, αλλά ποια τα
κατασκευάζει, όπου οι δύο μπορεί να είναι τελείως διαφορετικές.
"cdrecord -atip" is your friend.

  - Μια εταιρεία μπορεί να πουλάει και καλά και χάλια προϊόντα, δε
σημαίνει ότι όλα είναι καλά ή όλα είναι χάλια. [0]

  Η Verbatim λοιπόν, κατά βάση σε μαγνητικά / οπτικά μέσα έχει δύο
γραμμές: τα DataLife και τα DataLifePlus. Τα DataLife CD-R είναι όπως
τα περιγράφεις· ούτε εγώ θα τα άγγιζα ποτέ. Τα DataLifePlus όμως είναι
παραδοσιακά τα AZO CD-R που κατασκευάζει η Mitsubishi, και η ποιότητά
τους, ακόμα και σήμερα, είναι καταπληκτική. [2] Έχω μερικά εδώ, και
πραγματικά, αρκεί και μόνο να ρίξεις μια ματιά στην ανακλαστική τους
επιφάνεια για να καταλάβεις τη διαφορά. Ειδικά σήμερα που η ποιότητα
των CD-R έχει πάρει την κατιούσα προ πολλού [1], μόνο με τα Taiyo
Yuden μπορούν να συγκριθούν.

> διαφορετικούς recorders. Τα Princo είναι πολύ συμβατά με τους ίδιους
> recorders. Αυτά τόσο σε recorders που υποστηρίζουν την επίστρωση των
> Princo (φθαλοκυανίνη, αν θυμάμαι καλά), όσο και σε μηχανήματα για
> άλλες επιστρώσεις.

  Χα! Όσοι χρησιμοποιούν CD-R με φθαλοκυανίνη, αντί για αυτά με
κυανίνη ή AZO, είναι άξιοι της μοίρας τους.

>  Μπορεί να μην κρατάω γραφικές παραστάσεις με στατιστικά, ξέρω όμως
> πόσα Princo πέταξα (0) και πόσα Verbatim (πολλά, μέχρι που σταμάτησα
> να τα αγοράζω) εξαιτίας κακής εγγραφής. Τα Princo ήταν άψογα.
> 
>  Τουλάχιστο μην είσαι απόλυτος σε ένα θέμα όπου παίζει αρκετά μεγάλο
> ρόλο η καλή συμβατότητα μηχανήματος και μέσου εγγραφής.

  Αν καις δισκάκια σε μόνιμη βάση, μάλλον θα έπρεπε να ανησυχείς για
την ποιότητα του μηχανήματος, παρά των μέσων.


[0] Πρόταση ανεξάρτητη του περιεχομένου.

[1] Έχω κρατημένα στο σπίτι μερικά καλά άδεια CD-R, TDK ή Verbatim,
που είναι προ τριετίας και βάλε. Ξέρετε ποια λέω: ανακλαστική
επιφάνεια τελείως σκούρη μπλε (ούτε ίχνος πρασίνου), η οποία
χρησιμοποιείται άνετα για ξύρισμα. Τα έχω σε φάση "in case of
emergency, break glass"· αν για κάποιο λόγο χρειαστώ κάποιο σίγουρα
καλό CD-R κάποια στιγμή.

[2] Η διαφοροποίηση αυτή φτάνει μέχρι την εποχή που αγόραζα δισκέτες·
θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι οι DataLife ήταν χάλια, ενώ μερικές
DataLifePlus τις έχω ακόμα και σήμερα (και έχουν περάσει *πολλά*
χρόνια από την τελευταία φορά που αγόρασα δισκέτες).

-- 
Vasilis Vasaitis
"A man is well or woe as he thinks himself so."