Περί εργασιών και υποχρεώσεων των μελών

[Παναγιώτης Κρανιδιώτης]

Αφού λοιπόν θεωρούμε ότι μπορούμε να κάνουμε κάποια πράγματα θα ήταν σωστό  
να θέσουμε και ένα πλαίσιο στο πώς αυτά θα γίνονται. Ο λόγος που "μιλάμε  
πολύ και κάνουμε λίγα" είναι κατα την γνώμη μου η έλλειψη πλαισίου  
εργασιών. Περιμένουμε όλοι από το πουθενά να γίνουν τα πράγματα. Πετάμε  
μια ιδέα και μετά ότι λάχει. Μην το κουράσουμε με τι γινόταν μέχρι τώρα.  
γιατί σίγουρα πολλοί (και κυρίως παιδιά που έχουν τρέξει γιαα να γίνουν  
όλα αυτά) έχουν τα παράπονά τους.

Για να μην λέμε πολλά. Η ιδέα. Ομάδες εργασίας. Ο σύλλογος μπορεί να θέτει  
σε διαβούλευση κάποιους στόχους για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο.  
Αυτοί ή κάποιοι από αυτοί να εγκρίνονται από τα μέλη. Να συζητάτε ο τρόπος  
υπολοποίησης πάλι από τα μέλη και αφού υπάρξει κατάληξη στον τρόπο να  
ορίζεται μια ομάδα εργασίας με κάποιον συντονιστή και να αναλαμβάνει το  
έργο που έχει ανατεθεί. Επίσημα με τα ονοματάκια μας να φαίνονται και  
βέβαια να γινόμαστε ρόμπα αν δεν είμαστε σωστοί στις υποχρεώσεις μας.  
Βέβαια θα πρέπει η ομάδα να μπορεί να επικοινωνεί μεταξύ της για το κάθε  
project. Έτσι θα πρέπει να βρούμε και κάποιο βολικό τρόπο επικοινωνίας. Η  
ιδέα πάντως είναι να μπορέσουμε να αποκτήσουμε μια υπευθηνότητα ώς προς  
τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ιδιότητα ώς μέλους.

-- 
Παναγιώτης Κρανιδιώτης
www.vatica.org