Υπαρξιακά προβλήματα του Συλλόγου

[Kostas Boukouvalas]

Αν και είμαι απο τους πιο νέους, ούτε μισό χρόνο δεν είμαι μέλος... 5 
μήνες περίπου, και δεν επιθυμώ να πεταχτώ ή να φυτρώνω εκεί που δε με 
σπέρνουν αισθάνομαι όχι να φιλοσοφήσω αλλά να πω την ταπεινή μου γνώμη η 
οποία έχει ως εξής, οτι δηλαδή έχει δίκιο ο κ. Στοϊλης όταν γράφει πως 
οι περισσότεροι αν όχι όλοι οι σύλλογοι στην Ελλάδα έχουν "παράνομα 
Δ.Σ." Αυτό που θέλω να προσθέσω είναι οτι ο Σύλλογος αυτός αποτελεί 
λαμπρή εξαίρεση ακριβώς γιατι καταλαβαίνει το πρόβλημα του και κάνει 
κάτι γι' αυτό. Θα μου πείτε, δε μας νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι, εμείς 
κοιτάμε τον εαυτό μας και καλά κάνουμε και θα συμφωνήσω και θα πω πως 
έτσι να συνεχίσουμε, γιατι αν μπλέξουμε με το να σχολιάζουμε τους άλλους 
καήκαμε. Όσον αφορά τώρα το τι φταίει και στην Ελλάδα η προώθηση του 
Linux δε νομίζω οτι αν δεν προχωρά είναι κάτι για το οποίο φταίει ο 
Hellug. Απ' ότι έχω δει μέχρι τώρα καταλαβαίνω πως οτι έχει γίνει είναι 
οτι θα μπορούσε να γίνει καλύτερα. Όχι με τη λογική του "πάλι καλά που 
είμαστε σε αυτό που είμαστε" αλλά με τη λογική του οτι "υπάρχουμε και 
ότι έχει γίνει είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να γίνει". Παράδειγμα για 
αυτό που αναφέρθηκε για τα μέλη που δεν έχουν τακτοποιηθεί, τι 
τακτοποιηθεί - δε μπορώ αυτές τις εκφράσεις - τα μέλη που δεν έχουν 
δώσει το 21ευρο, έχω να πώ πως "κακό του κεφαλιού τους". Αν δεν 
καταλαβαίνουν όσοι δε το δώσαν οτι έτσι κοροϊδεύουν τον εαυτό τους τότε 
είναι άξιοι της μοίρας τους. Εγώ είμαι φοιτητής και τολμώ να πω πως αν 
μου περίσσευε αρκετό από το χαρτζηλίκι μου θα έκανα και δωρεά και στο 
μέλλον σκοπεύω να κάνω. Γιατί, ας μή γελιώμαστε, όταν μιλάμε για ενοίκιο 
εννοούμε λεφτά. Και τα λεφτά δεν έρχονται ουρανοκατέβατα, κάποιοι πρέπει 
να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Και κάτι ακόμα. Βλέποντας και το παρελθόν 
του συλλόγου κανείς μπορεί να δει οτι ίσως το μεγαλύτερο μέρος απο 
αυτούς που τον ξεκίνησαν όταν ξεκίνησαν ήταν φοιτητές και σήμερα 
πρωτοαπασχολούμενοι οπότε υπάρχει κάποια δικαιολογία για το "δεν μπορώ 
να ασχοληθώ τώρα, αυτή τη στιγμή, άσε με θα δούμε".

Τα παραπάνω τα λέω καλοπροαίρετα χωρίς να θέλω να θίξω κανένα και 
πιστεύω οτι, οτιδήποτε έχει γίνει μέχρι τώρα είναι ότι καλύτερο μπορούσε 
να γίνει, όσο λίγο και αν είναι αυτό, και ας βάλουμε τα δυνατά μας και 
μεις οι καινούργιοι αλλά και οι παλιοί, για να προχωρήσουμε μπροστά.

Αυτά.